دولت را فدای کربن زدایی نکنید.
مقاله زیر توسط تایشی سوگیاما، مدیر تحقیقات موسسه مطالعات جهانی کانن، که در Sankei Shimbun امروز منتشر شد، با عنوان “ملت را قربانی کربن زدایی نکنید.”
موضوع آب و هوا، کربن زدایی و غیره، توطئه ای است که چین با کلاهبردار کانادایی موریس استرانگ طراحی کرده است و جنبشی است که توسط ال گور که در آن شریک بود آغاز شده است.
استفاده از اصطلاح مورد علاقه چینی ها دروغ قرن است و او همچنان در انتقاد از این دروغ بر سرش می کوبد و برای اصلاح آن تلاش می کند.
در این زمینه، او همچنان عاقل ترین صدای جهان امروز است.
او دارای مغز و هوش مناسب کسی است که در دانشگاه توکیو، یکی از دانشگاه های برجسته ژاپن، تحصیل کرده و فارغ التحصیل شده است.
در حالی که بسیاری از خائنان از دانشگاه توکیو فارغ التحصیل شده اند و به کشور آسیب زیادی می رسانند، مبارزه او واقعاً یک گنجینه ملی است، همانطور که سایچو تعریف می کند.
اگر تز نگران کننده او را درک نمی کنید، باید اعضای رژیم غذایی ژاپن، خواه حزب حاکم یا اپوزیسیون را دولتمرد خطاب نکنید.
آنها باید خود را «سیاستمداران» بنامند.
آنها باید مقدار زیادی از حق الزحمه و امتیازات مختلف را که به عنوان اعضای رژیم دریافت می کنند بلافاصله از مالیات مردم بازگردانند.
اما شرکت های نفت و گاز در کشورهای توسعه یافته توسط فعالان محیط زیست و موسسات مالی عمومی برای کربن زدایی تحت فشار قرار گرفته اند. این قسمت به ما می گوید که فعالان محیط زیست و موسسات مالی عمومی باعث ایجاد بحران در اوکراین و به تبع آن تایوان شده اند.
فعالان محیط زیست و مؤسسات مالی عمومی تحت کنترل شبه اخلاق گرایی، هر دو مهره چین، در حال ایجاد یک بحران بزرگ برای بشریت و کره زمین هستند.
این مقاله ادامه دارد.
تاکیدی که در متن وجود دارد، به جز تیتر، از آن من است.
دولت را فدای کربن زدایی نکنید.
وضعیت همچنان متشنج است و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، نیروهای خود را در امتداد مرز مستقر کرده و گفته است که او هرگز اجازه نخواهد داد اوکراین به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) بپیوندد.
ایالات متحده و اتحادیه اروپا آماده مقابله با تحریم های اقتصادی هستند. رکن اصلی اقتصاد روسیه صادرات نفت و گاز است. بنابراین اگر صادرات راکد باشد ضربه بزرگی خواهد بود.
اوکراین قربانی اتحادیه اروپا است.
با این حال، اگر عرضه گاز قطع شود، در واقع اروپا را ویران خواهد کرد. به عنوان مثال، روسیه حدود 40 درصد از واردات گاز اروپا را عمدتا از طریق خطوط لوله تامین می کند.
اگر به دلیل تحریم های اقتصادی تعطیل شود چه اتفاقی می افتد؟
کمبود سوخت گرمایشی در سراسر اروپا وجود خواهد داشت. در اواسط زمستان در اروپا، این حتی می تواند به معنای مرگ و میر بسیاری باشد.
کمبود برق نیز شدید می شد و تولید را تعطیل می کرد. این یک ضربه کوبنده به اقتصاد آسیب دیده از کرونا است.
اتحادیه اروپا دیگر نمی تواند بدون گاز روسیه به درستی زندگی کند.
به همین دلیل، روسیه آبها را آزمایش میکند تا ببیند اتحادیه اروپا در شرایط اضطراری تا کجا در اعمال تحریمهای شدید اقتصادی پیش خواهد رفت.
ضعف آلمان به ویژه مشهود است.
کربن زدایی و وابستگی به روسیه
دلیل وابستگی اتحادیه اروپا به روسیه چیست؟
اتحادیه اروپا در تئوری «بحران آب و هوا» وسواس داشت و مشتاق کربن زدایی بود. در نتیجه، تولید برق با سوخت زغال سنگ کاهش یافته است و اتکا به تولید برق با سوخت گاز افزایش یافته است. اتحادیه اروپا نیروی بادی زیادی را معرفی کرده است، اما زمانی که باد نمی وزد، باید با انرژی گازی پشتیبانی شود.
از ابتدای سال 2021 تا تابستان، روزهای زیادی با بادهای خفیف وجود داشت که باعث افزایش تقاضا برای گاز و افزایش قیمت شد.
از آنجایی که در اروپا ذخایر گاز فراوانی وجود دارد، حتی اگر تقاضا برای گاز افزایش می یافت، نباید به واردات متکی بود.
با این حال، شرکت های نفت و گاز در کشورهای توسعه یافته توسط فعالان محیط زیست و موسسات مالی عمومی برای کربن زدایی تحت فشار قرار گرفتند.
در نتیجه، توسعه منابع طبیعی راکد شد و آنها نیز تجارت نفت و گاز خود را فروختند.
علاوه بر این، کشورهای اروپایی عملاً فناوری استخراج گاز شیل را که بازار گاز ایالات متحده را به دلیل مشکلات آلودگی متحول کرده بود، ممنوع کردند.
در مقابل، ایالات متحده از طریق توسعه گاز شیل به بزرگترین تولیدکننده گاز جهان تبدیل شده است و قیمت گاز به شدت پایین آمده است.
در اروپا، ذخایر گاز شیل در واقع به اندازه ذخایر ایالات متحده فراوان است.
اگر مانند ایالات متحده توسعه یافته بود، امروز به روسیه وابسته نبود.
علاوه بر این، جنبش ضد هسته ای در آلمان و سایر کشورها بر وابستگی فزاینده به گاز افزود.
آلمان در دسامبر 2021 با آشکار شدن بحران انرژی، سه نیروگاه هسته ای را تعطیل کرد.
اکنون قرار است سه نیروگاه هستهای دیگر در سال 2022 تعطیل شوند تا فاز هستهای کامل شود.
در نتیجه، اروپا با ذخایر گاز کمیاب وارد زمستان امسال شده است.
در اولویت انرژی های تجدیدپذیر تجدید نظر کنید
با نگاهی به ترکیب بحران اوکراین، آقای پوتین بزرگترین منتفع استy از کربن زدایی اتحادیه اروپا (و قدرت ضد هسته ای).
پس ژاپن چطور؟
مانند اروپا، کربن زدایی شدید ژاپن، اولویت انرژی های تجدیدپذیر، و رکود انرژی هسته ای، امنیت انرژی و حتی استقلال و امنیت ملی آن را به خطر می اندازد.
آنچه باید انجام شود؟ نکات زیادی برای بحث وجود دارد، اما من روی سه مورد تمرکز می کنم.
ابتدا باید راه اندازی مجدد نیروگاه های هسته ای را تسریع کنیم. این امر تأثیر اقتصادی افزایش قیمت بین المللی LNG (گاز طبیعی مایع) را کاهش خواهد داد.
همچنین با کاهش کمبود بین المللی و ارسال کشتی های LNG بیشتر به اتحادیه اروپا، به بحران انرژی اتحادیه اروپا کمک خواهد کرد. دوم موقعیت نیروگاه های زغال سنگ است.
دوم، ما نیاز به بازنگری در موقعیت نیروی زغالسنگ داریم. در برنامه انرژی پایه کنونی ژاپن، انرژی زغال سنگ تنها نقش بدی دارد.
ژاپن باید پیش بینی تولید برق خود را تا سال 2030 افزایش دهد و در بلندمدت به خرید زغال سنگ پایدار و مقرون به صرفه دست یابد.
سوم، ما باید از وابستگی به چین از طریق کربن زدایی اجتناب کنیم. سیاست کربن زدایی، غیر مادی شدن نیست. دقیقا برعکس است وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) مورد نگرانی خاص هستند.
خودروهای الکتریکی ممکن است از روغن استفاده نکنند، اما برای تولید باتری و موتور به مقادیر زیادی منابع معدنی نیاز دارند.
شرکتهای چینی سهم عمدهای از تولید نئودیمیم، خاک کمیاب مورد نیاز در مقادیر زیاد برای ساخت موتور، و کبالت، ماده خام برای تولید باتری دارند.
ژاپن و ایالات متحده چگونه با ارعاب چین از کشورها و مناطق همسایه مانند تایوان مقابله خواهند کرد؟
البته زور یک راه است، اما استفاده از آن چندان آسان نیست.
اما اگر شرایط به گونه ای باشد که اگر تامین منابع از چین متوقف شود، صنایع ژاپن را از بین ببرد، تحریم ها کار آسانی نخواهد بود.
به عبارت دیگر، همان پویایی که بین روسیه، آلمان و اوکراین در مورد گاز ایجاد شده است، بین چین، ژاپن و تایوان نیز در مورد تودههای کمیاب زمین مشاهده خواهد شد.
همین موضوع در مورد سنکاکوها نیز صدق می کند.
سیاست انرژی کنونی ژاپن برای کربن زدایی، قدرت بخشیدن به یک دیکتاتوری و از بین بردن دموکراسی است.
ژاپن باید سیاست خود در اولویت دادن به انرژی های تجدیدپذیر را متوقف کند و فوراً در سیاست انرژی خود تجدید نظر کند.
