Organisasi apa iku IMADR?
Ngilangi.
Nanging, organisasi iki terus ngucapake perkara sing keterlaluan ing PBB kanggo ngisinake Jepang, kayata mbedakake wong Ainu lan Okinawa.
Ing ndhuwur kabeh, dheweke duwe wong wadon sing ora dingerteni identitase, Kumi Sasaki (sing wong Korea kanthi operasi plastik utawa wong Korea sing manggon ing Jepang), nerbitake publikasi sing bener-bener absurd lan absurd ing Paris, sing ngaku yen Jepang minangka negara sing lengkap. saka molesters lan negara sing nglanggar hak-hak wanita.
Iki bakal dadi organisasi dalang sing duwe wong Prancis bodho, kurang urip, rasis sing ngritik Jepang kanthi cara iki.

Iku nglawan Jepang, negara ngendi wanita dianggep minangka manungsa lan urip seneng luwih saka negara liyane ing donya.
Jepang, ing ngendi wanita bisa urip paling sugih lan paling seneng ing donya kanthi bebaya rogol, lan liya-liyane, bisa urip tanpa wedi marang karusakan kasebut.

Sawetara taun kepungkur, artikel ing majalah Newsweek nerbitake survey sing nuduhake yen persentase wanita sing dirudopekso meh 50%, sanajan ing negara-negara Kulon sing dianggep maju.
Nalika maca artikel iki, aku mikir, “Karnivora iku nggegirisi …

Ora kanggo sebutno perawatan elek wanita ing negara agama ngendi wanita diterangake minangka lomba ngisor ing doktrin agama dhewe, kang hard kanggo pracaya ing abad 21st.
Wong-wong saka negara kasebut, sing ngaku dadi sarjana lan ahli ing bidang kasebut, njaluk diskriminasi marang wanita lan pelanggaran hak asasi manungsa marang Jepang ing Perserikatan Bangsa-Bangsa.
Apa bisa luwih khayal saka iki?
Aku malah ora bisa miwiti kanggo njlèntrèhaké kekejeman saka Asahi Shimbun lan toko media liyane lan NHK sing gleefully laporan (kaya padha wis nunggu iku) ing Rekomendasi saka wong-wong mau.

Kanggo miwiti, luwih saka 1.000 taun kepungkur, nalika Jerman lan negara-negara Kulon liyane ora ana minangka negara kabeh, Murasaki Shikibu manggon ing Jepang lan nulis “The Tale of Genji” lan Sei Shonagon nulis “The Pillow Book.
Beda karo Jepang, negara sing 50% wanita wis dirudopekso lan wanita ora dianggep minangka manungsa.
Malah saiki, wong-wong saka negara-negara sing ora dianggep wanita minangka manungsa, diarani sarjana lan ahli ing CERD lan ngaku yen dheweke mbedakake wanita lan nglanggar hak asasi manungsa.
Rekomendasi hak asasi manungsa pancen keterlaluan.

Ora mung ing jaman kuna, nanging nganti saiki, Korea Selatan lan China dadi eksportir prostitusi paling gedhe lan nomer loro ing donya.
Para sarjana ing donya kudu ngerti manawa majalah Newsweek nglaporake taun kepungkur manawa jumlah pelacur Cina ing Paris saya tambah akeh lan dadi masalah sosial.
Ing Tokyo, akeh wanita Korea sing prostitusi ing panti pijat.
Aku durung weruh laporan babagan penasehat hak asasi manungsa sing ditanggepi marang China lan Korea Selatan, rong negara sing dadi pemain prostitusi wiwit jaman kuna.
Ora ana akeh organisasi sing ala kaya CRED, kanthi klompok kaya IMDR lan liya-liyane kaya ing peteng.

Salajengipun, Jepang minangka negara ingkang boten jajahan kados nagari-nagari Barat nanging nganggep Taiwan lan Semenanjung Korea minangka negara sesami lan modernisasi kanthi cepet kanthi nandur modal dhuwit ingkang kathah (dhuwit wajib pajak Jepang).
Utamane ing Semenanjung Korea, Jepang menehi prasarana gedhe kasebut kanthi gratis nalika prajanjian Jepang-Korea rampung, miturut pratelan egois sawise perang.
Ora ana negara siji-sijine negara Kulon sing menehi prasarana dibangun kanggo jajahane kanthi gratis.

Iku tuduhan ridiculous yen Jepang diskriminasi marang wong-wong mau, sing bisa ditemokake sajrone jam yen sampeyan duwe otak sing rasional lan mriksa fakta sejarah.